Gastblog: Het kind in de kern van de keuze

Ik ben bibliotheekjuf op een internationale school in Zweden. Alle negentien klassen hebben een wekelijkse, 45 minuten durende les bij mij in de schoolbibliotheek. Elke week lenen ze één of twee boeken. Elke week lees ik ze voor, van de kleutergroepen tot en met groep 7 (groep 8 en hoger zitten op een andere locatie). Meestal kies ik de voorleesverhalen, soms doen de kinderen dat.

Minecraft

Nu heeft Naoki dus voor het voorleesmateriaal gezorgd. Minecraft: Survival Mode luidt de titel. De kinderen luisteren aandachtig naar de tips die in dit acht pagina tellende, zelf aan elkaar geniete boekje worden gegeven. Na het voorlezen wordt er heel deskundig aan mij uitgelegd wat het verschil is tussen “survival mode” en “creative mode” (in survival mode kun je doodgaan, in creative niet. Lijkt me geen moeilijke keuze!). Het wordt een levendige discussie. Ik word nieuwsgierig.

Voorlezen thuis

“Steek je hand op als je elke dag Minecraft speelt,” zeg ik. Drie van de achttien kinderen steken hun hand op. “En steek je hand op als je elke dag zoveel als je wilt op een iPad of de computer spelletjes mag spelen.” Zes handen gaan omhoog. “En wie wordt er elke dag voorgelezen?” Zes andere handen schieten de lucht in. “Wie leest er elke dag zelf?” Dat zijn meer dan tien kinderen. Gelukkig.

Toch had ik gehoopt dat alle kinderen thuis zouden worden voorgelezen. Voorlezen is zo waardevol! Als lezer van deze Erwaseens leestips weet je dit natuurlijk al. Het hechtingsmoment tussen de voorlezer en het kind, de stimulatie van de fantasie, de ontwikkeling van empathie, de vergroting van de woordenschat. En dat is nog maar het topje van de voorlees-voordelen-ijsberg!

Voorlezen op school

Omdat ik weet dat niet iedereen thuis voorgelezen wordt, vind ik het extra belangrijk dat er op school een verrijkende leescultuur is. Als er op school een (voor)leescultuur ontwikkeld wordt, en de vruchten daarvan aan de ouders gecommuniceerd worden, voelt het kind zich geïnspireerd om thuis naar voorleesmomenten te vragen. Of dit nu een Minecraft-handboek is, klassieke sprookjes van Grimm, of een wereldverhaal uit Erwaseens! Laat jouw kind kiezen. Mijn zevenjarige zoon en ik lezen nu bijvoorbeeld de karakter-encyclopedie van alle Ninjago-minifiguren. Dat zijn 221 bladzijden met Ninjago statistieken! Zolang het kind geïnteresseerd is, is het goed. Vanuit die interesse bouw je verder naar meer gevarieerde, verrijkende en uitdagende verhalen.

Wat heel motiverend werkt, heb ik gemerkt, is als kinderen ‘uit eigen werk’ mogen voorlezen. Of als hun verhalen worden voorgelezen aan anderen. Dit draagt bij aan een positieve en motiverende (voor)leescultuur. Thuis, en op school.

Naoki heeft al aangekondigd dat Minecraft: Survival Mode, part 2 binnenkort uitkomt. Hij wil deel 2 alleen wel zélf voorlezen aan de klas. Dat doen we natuurlijk. Want bij het voorlezen staat het kind centraal. Of ze nu zelf voorlezen of voorgelezen worden.

De korte verhalen in ERWASEENS zijn zeer geschikt om voor te lezen, zowel in de klas als thuis.